2015/05/17

Vijf naalden en een sok

Mijn man is opgegroeid op de boerderij. Op een boerderij draag je klompen. En klompen zitten het lekkerst met handgebreide sokken.
(Ik weet dat niet uit eigen ervaring. Ik kan wel lopen op hakken van 12 cm maar niet op klompen).
Mijn schoonmoeder breide die handgemaakte sokken. Als ze zat, had ze een sok op de pennen. Ik was daar nooit erg in geïnteresseerd, want dat gekriebel met al die pennen en altijd die grijze wol; daar zag ik de lol niet zo van in. Toen mijn kinderen groter werden, kregen ze ook sokken van oma. En wat bleek? Geen enkele slof kon op tegen een dikke grijze sok van oma.
Vorig jaar is ze overleden. Nu het ergste gemis voorbij is blijken de kinderen nóg iets te missen. 
De sokken van oma.

"Hé mam, als je een quilt kunt naaien, dan kun je toch ook wel een paar sokken voor me breien?" Pubers... 

Maar het bleef wel hangen, ergens in mijn achterhoofd. Wat ook hielp waren de foto's van vele prachtig gekleurde sokken op de social media. Blijkbaar moest dat toch ook zonder jarenlange training haalbaar zijn, en hoefde dat ook niet alleen maar in het grijs. Ik ging echt overstag toen we op vakantie in Denemarken op een markt rondliepen waar strengen handgesponnen en -gekleurde wol hingen. Ik kocht een streng, en later ook een pakje met 5 vierkante (echt!) breinaaldjes. 



Omdat ik me niet direct aan de mooie blauwe streng wilde wagen kocht ik ook een simpel knotje ecru-kleurige wol. Natuurlijk stond het www vol met patronen en uitleg. Ik begon me de laatste sokkenbreister van het land te voelen. Blijkbaar breide iedereen zijn eigen sokken al!

Ik ging aan de slag. Al heel snel her-ontdekte ik de lol in het breien. Want sokken zijn dan wel nieuw voor me, maar breien op zich heb ik jarenlang gedaan. Het liefst truien met kabels; dat gepruts met hulpnaaldjes vond ik altijd leuk. Dus opzetten, meerderen, minderen en zelfs het rondbreien ging eigenlijk vrij soepel. Sterker nog, op een zonnige middag had ik ineens een hiel gebreid!
Klein detail: de sok werd zo ongeveer maat 56. De wol was wat dikker dan bedoeld in het patroon :-)


Ik vond het mooi geweest met de beige reuzensok, en na de hiel ben ik gestopt - het spannendste had ik geprobeerd. Tijd voor het echte werk! De streng blauw die ik had gekocht is van een zwart en een wit schaap, waarbij de wol gezamenlijk is gesponnen en vervolgens geverfd. Vandaar het verloop-effect. Dit is me in Deens-Engels uitgelegd, en ik heb er zelf geen verstand van. Dus als dit een onzinnig verhaal is hoor ik het graag!

Inmiddels had ik wat tips over maattabellen gekregen (Wolhalla.nl! Mooie site met fijn basispatroon, bijbehorende uitleg en maattabellen). Omdat ik nog niet zo'n vertrouwen had in het resultaat ben ik eerst voor mezelf gaan breien. Ik vond het af en toe een worsteling, die 5 naaldjes. Je moet heel goed opletten, veel tellen, nog meer goed opletten en dan nog maar weer eens tellen, maar....
... dan heb je ook wat! 

Een sok!


Ik voel een soort oer-trots op het feit dat ik een knotje wol omgezet heb ik een praktisch kledingstuk, en ik voorzie massa's mogelijkheden met alle kleuren en patronen (ik heb mijn kabelnaaldjes nog!) en maten die je maar kunt bedenken. Bij de bieb en bij Bol heb ik boeken gevonden met nóg meer ideeën en patronen en mogelijkheden. Ik ben om!

Maar eerst nog even sok 2 breien. En dat vind ik dan toch weer minder. Dat je twee keer precies hetzelfde doet. Gauw aan de slag, dan is het snel klaar!

Fijne dag!

Anita




2015/05/11

Haak eens een lopertje

In de serie Haak eens een .... laat ik jullie vandaag een lief lopertje zien. 
In het boek 'Arne en Carlos breien de bloemetjes buiten' staat onder andere een haakpatroon (logisch in een breiboek) van een primula-plaid. Allemaal bloemetjes van allemaal kleurtjes die op de puntjes aan elkaar worden gehaakt. Een leuk patroon, waarbij je het kleed onder je handen ziet groeien. Nadeel vond ik alleen dat met zoveel kleurwisselingen er eindeloos veel draadjes moeten worden afgehecht. 

Nou had ik nog een paar knotjes haakkatoen in een mooi kleurtje blauw liggen, en ik had tijd over (ja, echt!). Ik bladerde door wat boekjes, snuffelde op Pinterest, ging weer terug naar de boeken, en uiteindelijk begon ik aan wat blauwe bloemetjes. Het haakte zo lekker weg, dat ik al snel een rij van drie bloemetjes breed had gehaakt, 9 bloemetjes lang aan de buitenzijden, en 10 bloemetjes lang in in het midden. Toen was mijn blauwe katoen op, maar vond ik het lopertje nog een beetje te kort en niet af. Bij de lokale wolwinkel kocht ik in vergelijkbare dikte een knotje witte katoen. Heel mooi, met een glansje!


Het idee was om aan ieder uiteinde 9 witte bloemetjes te haken. 
En dat lukte.
Bijna.


Voor het allerlaatste bloemetje kwam ik net een stukje witte katoen te kort. En om nu nog een heel nieuw knotje te kopen voor dat ene toertje van het laatste bloemetje... bovendien was ik in Denemarken op vakantie en mijn lokale wolwinkeltje dus erg ver :-)

Heb je hierboven gezien hoe ik het oploste? Mijn huisgenoten vonden het maar niks, maar tja, die hebben er natuurlijk niet echt verstand van. Dus ik haakte het lopertje af, hechtte alle draadjes netjes af en borg het op, voor thuis.

Nu zijn we weer thuis, na een heerlijke vakantieweek ook weer fijn. De was moest eerst weggewerkt, maar toen dat was gebeurd dacht ik weer aan het lopertje. 
En wat blijkt?

De buitenste bloemetjes hangen over de tafel. Uit zicht. Niemand die ziet dat er één randje lichtblauw om de witte bloem is gehaakt. Als ik dat van tevoren had geweten... had dat in elk geval veel discussie met de huisgenoten gescheeld. Extra leuk: op het lopertje staan deense waxinelichtjeshouders en schelpjes van het deense strand. 
Zo blijven we nog een klein beetje in vakantiesfeer. 

Fijne dag!

Anita



2015/05/06

Just a little patchworkblock

Dat ik blog onder de naam 'Anita quilt' is niet zomaar. Oké, ik haak, naai van alles en haak dan weer.... maar het allerliefst ben ik bezig met kleine lapjes. Schilderen met stof, stond laatst in een stukje van het quiltersgilde. Zo voelt dat inderdaad!

En toch stond er hier weinig over quilten&patchwork te lezen. Hoe dat zit?
Rommelen met stofjes vraagt om tijd, om energie en een beetje ruimte in je hoofd. En dat was alledrie niet aanwezig. Het leven was een beetje te vol, en ik was een beetje te gammel. De pittige tijden die we hier in huis achter de rug hebben (onder het kopje 'over mij' vind je wat meer info) bleken een aanslag op mijn weerstand. Sinds het najaar rolde ik van het ene griepje in het andere. Rommelen met stofjes lukte alleen aan de quilt die bijna af is, en zelfs dat ging uiteindelijk niet meer. Simpel haakwerk was de oplossing en een hele fijne aanvulling. 


Deze week zijn we een weekje weg. Beproefd recept: Deense kust met fijn huisje. Ik neem altijd knutselspul mee (zagen jullie het vorige blogje? Klei is de nieuwste ontdekking!) en daar zat ook wat garen en een mapje naaldjes bij. In een leuk winkeltje zag ik wat pakketjes stof. Van het één kwam het ander... en zo naaide ik zomaar een klein blokje. Geen doel, geen plan maar wel het heerlijke besef dat het wel weer goed komt. 

Het lijkt een gewoon simpel patchworkblok. Ik (en jullie nu ook) weet wel beter!

Fijne dag,

Anita


2015/05/04

Something new: polymer clay

Het is meivakantie! Veel tijd om lekker te rommelen en te freubelen. Jongste (van de loomkunstwerkjes, ik blogde er eerder over) had al vaker verlekkerd filmpjes gekeken van fimokleiende dames. Toen ik bij de Action wat pakjes zag liggen nam ik een paar kleurtjes mee. Zij blij, en ik ook. Niets fijner dan een knutselkind!

Net als ze eerder deed met de loomstiekjes deed ze ideeën op op het www. En toen was het tijd voor kneden, priegelen, snijden en nog meer priegelen. Kijk maar naar de sleutel op de foto hierboven, hóe klein het is. 

En omdat ze een echt kind van haar tijd is nam ze wat foto's tussendoor. 'Leuk voor je blog, mam.'

Dus wil je zelf een fimo-cupcakeje (1,5 cm hoog) maken? Volg de plaatjes en het lukt vanzelf!


Rol bolletjes in de gewenste kleuren, maak van één bolletje de basis voor de bovenkant (een kegel).  Rol een sliert van de kleurtjes waarmee je de cupcake af wilt maken,en rol dat om de kegel. 

Bovenop de cupcake komt een (ieniemini nep-) kersje. Tot slot kun je met een mesje nog wat streepjes maken in de cup om het wat extra reliëf te geven, te zien op de bovenste foto.
Afbakken en klaar!


Fijne dag!

Anita